Vrijdag 19 mei 2006

Termieten, lood en asbest

Op veler aandringen heb ik toch maar afgezien van mijn avontuur met de hangneger. Trouwens, ze waren toch allemaal stoned of dronken dus mijn plannen hadden zowieso weinig kans van slagen.

Ruud en Jitze zijn woensdagavond thuisgekomen. Ruud met een barstende koppijn en Jitze bedrukt, want huizen kopen in Frankrijk is een serieuze zaak en helemaal niet om te lachen.

Wat me toch enigszins zorgen baart is dat veel mensen ons uitgebreid feliciteren alsof het huis al van ons is, maar ik vind het echt nog veel te vroeg om te juichen. Het kopen van een huis in dergelijke staat in Zuid-Frankrijk is ongeveer hetzelfde als een spermatozo die op weg is naar een ei: als je leest hoe dat gaat, dan begrijp je niet dat er überhaupt nog vrouwen zwanger raken.

Er is op dit moment alleen nog maar een mondelinge overeenkomst, het Compromis de vente (voorlopig koopcontract) is nog niet getekend. En als dat dan gebeurd is volgt een periode van minimaal twee tot drie maanden waarin van alles en nog wat gecontroleerd en geregeld moet worden. Dat schijnt de notaris allemaal te doen, maar het blijven Fransen en dus moet je ze achter de vodden zitten. Overigens valt het me tot nu toe alleszins mee, maar ik blijf op m´n hoede.

De notaris ziet er bijvoorbeeld op toe dat een onderzoek wordt uitgevoerd naar de aanwezigheid van termieten en zo ja, dan gaat de koop niet door. Je huis kan in een paar maanden tot de bodem opgevroten worden en het is dan zo goed als waardeloos. Termieten komen in grote delen van Frankrijk voor, alleen de kans erop varieert nogal per departement. De Aveyron is redelijk vrij van termieten, maar je weet het nooit.

Een kunstwerk vervaardigd door termieten

Daarnaast moet het huis gecontroleerd worden (ook onder supervisie van de notaris) op aanwezigheid van asbest en lood. Het gaat dan niet om lood in leidingen maar in verf. Ik ben er vrij zeker van dat er asbest aanwezig is, in de gang heb ik een hoekje van het zeil opgetild en er plofte een mooi, wit stofwolkje uit, dat (naar ik later vernam) vrij zeker duidt op de aanwezigheid van asbest. De eigenaar moet het weliswaar verwijderen, maar daar kunnen dan weer weken overheen gaan.

Ook is er kans dat er nog hypotheek op het huis staat, indien dit bedrag hoger blijkt dan het aankoopbedrag kan de koop niet doorgaan. Enfin, ga zo maar door dus ik hou me voorlopig liever gedeisd.

Maar één ding is zeker: op de Boulevard de Guizard kunnen we een paar maanden onze intrek nemen in een vierkamer appartement. Geen balkon, maar het is maar één hoog en schuin boven een kroeg die beheerd wordt door twee oude vrouwtjes, dus het wordt vast heel gezellig.

geplaatst door Maartje Heymans om 2:33 PM  |  stuur een bericht

Volgende blogtekst (24 mei) - Vorige blogtekst (16 mei)