dinsdag, 21 februari 2012

Rocherouge komt uit de reclamekast

Sinds Frankrijk eind november 2011 is overgegaan op digitale tv (Télévision Numérique Terrestre) hebben we toegang tot honderden zenders en, met uitzondering van de publieke zenders France 2, 3 en 5, word je op de resterende zenders doodgeknuppeld met reclame (fra: publicité of afgekort pub). Dus zijn we ’s gaan kijken hoe gevoelig wij nu eigenlijk zelf zijn voor die reclame en zo ontdekten we dat tv-reclame weinig effect op ons heeft. Logisch, want de meeste reclame wordt gemaakt voor de kapitaalkrachtige consument en dat zijn we niet meer sinds we in Frankrijk wonen.

Maar al was ik ’t wel, dan nog zou ik al die smakeloze koekjes, drankjes, kazen, kattenvoer en toiletreinigers niet lusten. En voor reclame die bedoeld is voor de minder kapitaalkrachtige consument (kredieten bij supermarkten of leningen bij private instellingen) zijn we te intelligent. Ook de auto’s, zoals de kat-kat – quatre quatre – waar veel jonge Franse gezinnen zo verzot op zijn en de met orgastische fluisterstemmen aangeprezen Franse merkauto’s, bieden geen verleiding voor ons. Want als nomade van de Hollandse steppen wil je natuurlijk op geen enkele manier geassocieerd worden met die trutauto’s voor modelgezinnetjes. Kijk, als ze nu zouden adverteren met een Ford Transit van dertig jaar oud met extra laadruimte voor geiten en kippen dan werd ’t een ander verhaal. Maar nee, de tv reclames krijgen bij ons geen poot aan de grond.

40 jaar oude Ford Transit

Maar reclame bereikt ons tegenwoordig natuurlijk via andere wegen dan alleen tv en radio. Via het internet bijvoorbeeld. Maak je gebruik van gratis online programma’s dan ontkom je er niet aan. Facebook (sociaal), Google (e-mail, docs, YouTube, enzovoort), MSN (chat), Grooveshark (online muziek), WeTransfer (bestandsoverdracht), enzovoort. Dat is immers de deal in de reclameprostitutie: jij mijn gratis programma en ik jouw zwakke vlees dat altijd meer wil dan het krijgen kan.

Is dit wat ze met gerichte reclame bedoelen ?

En zo betrapte ik mezelf erop dat ik onlangs zomaar de link volgde naar een kledingleverancier. De vraag is alleen waarom, want de merkkledingzaak zit hier om de hoek en zelf kijken en proberen is toch echt veel leuker dan een beetje webshoppen in winkels waar je toch niets koopt. Mijn lievelingsspijkerbroek heb ik namelijk voor 35 euro gekocht op ’n Harleyfeest en stoere t-shirtjes krijg ik van m’n Franse vriendin die werkt voor ‘n tweedehandswinkel. Maar sommige reclames appelleren nu eenmaal ook aan míjn dromen en dus volgde ik het webspoor naar merkspijkerbroeken, t‑shirts en schoenen. En ‘t was leuk.
Reclame is dé nieuwe manier van geld verdienen en alleen door offline te gaan of door te betalen kom je ervan vanaf. Maar als zelfs ik niet lijd onder de reclameterreur dan doet de intelligente en kieskeurige rocherouge lezer dat al helemaal niet. Daarom hebben we besloten om al onze pagina’s vanaf vandaag aan de reclametiet te hangen zodat rocherouge kan blijven voortbestaan. We verlaten weliswaar de rots die de inspiratie vormde tot deze site maar rocherouge gaat door in een Google Ads merkpak.

We houden echter nog steeds onze poot stijf als het gaat om commerciële linkuitwisselingsverzoeken. Uitzondering zijn leuke blogs zonder commerciële belangen en infofrankrijk.com omdat deze site z’n nut wel bewezen heeft. Linkuitwisseling wordt niet gehonoreerd door Google en het promoten van deze sites zou mijn columns ongeloofwaardig maken. Wie ons leuk vindt plaatst een link en zo niet dan toch bedankt voor het bezoek.

geplaatst door Maartje Heymans om 15:06  |  stuur een bericht

Volgende tekst ( ) - Vorige tekst ( 21jan )