Maandag 17 december 2007

Kerst

We hebben zojuist met de kinderen de kerstboom versierd. Een nepboom wel te verstaan die we bij de Inter Distribution hebben gekocht, immers met drie uitgelaten katten heeft zo'n heerlijk ruikende, levensechte kerstboom weinig overlevingskansen. Maar het was vergeefse moeite, want ook de nepboom vinden ze erg leuk. Af en toe beweegt-ie vanzelf en dan blijken er weer ‘n paar katten in te zitten. Wat je toch niet allemaal overhebt voor die beesten. Ruud heeft ’n paar keer hard gefloten om ze eruit te jagen. Ja, heel gemeen maar het hielp. Ze begrijpen nu heel goed dat ze van de kerstboom moeten afblijven. Anders is dat met ‘t kerstkleedje en de stal onder de boom. Die zijn regelmatig doelwit van collectieve poezen baldadigheid.

Charlotte en Loekie in de kerststal onder de boom

Maar goed, we laten ze maar, want als ze niet meer met ´t kindeke Jezus kunnen spelen vinden ze wel iets nog heiligers, zoals mijn cactus of het portret van m’n moeder op de schoorsteen.

De aarde hebben we vol gestoken met prikkers. Vinden ze niet leuk…

Hoe dan ook, we hebben besloten dit jaar met de kerst niet naar Nederland te gaan, geen zin in de reis en te duur. Bovendien willen we het Franse kerstritueel wel ‘s van dichtbij meebeleven, met alles erop en eraan, dus ook naar de nachtmis en na afloop soep en warme broodjes aan een feestelijk gedekte tafel met kaarsjes. Ik verheug me nu al.

Minder leuk vind ik de volkomen doorgeslagen koop-, vraat- en genotzucht van de Fransen. Dat Nederland van God los was wist ik, maar Frankrijk, 85% is katholiek, ik bedoel, iets meer bescheidenheid graag. Maar goed, ik heb het al vaker gezegd: ook hier heeft de tijd niet stilgestaan. De huidige generatie Fransen wil twee grote auto’s, een vrijstaand huis, ‘n gazon, drie maal per jaar op vakantie en een uitbundige kerst. O ja, en staken tot ze erbij neervallen natuurlijk want het moet wel allemaal betaald worden.

En toch… bij een gezamenlijk optreden van het plaatselijke zangkoor en de lagere scholen van Espalion zit de kerk tot de nok toe vol en wordt ieder gezang met luid applaus beloond. Bovendien wordt er enorm veel aan liefdadigheid gedaan, je doet er goed aan om ieder jaar een bedrag opzij te leggen voor goede doelen want anders ben je binnen de kortste keren door je kerstbudget heen. Eerlijk gezegd, ik kan het niet rijmen.

En tussen al het koopgeweld door vertellen we onze kinderen dat de kerstman alleen maar kleine cadeautjes geeft, want hoe leg ik ze anders uit dat er kinderen zijn die bijna of helemaal en niets krijgen, de kerstman is gul en geeft aan iedereen niet alleen aan rijkeluiskindjes. “Hebben we die Playstation 2 vorig jaar dan van jullie gekregen?” was daarop de vraag van Halldor.

Hoe dan ook, door al die gulheid zit ik inmiddels wel te springen om extra bijverdiensten. Maar ik weet al wat ik ga doen, ik ga solliciteren bij de plaatselijke bloemist, want na de laatste reclameboodschap in het lokale krantje kunnen ze denk ik wel wat extra hulp gebruiken …

geplaatst door Maartje Heymans om 12:00  |  stuur een bericht

Volgende tekst ( 24 dec ) - Vorige tekst ( 7 nov )