Dinsdag 25 november 2008

Lost in Last.fm

Het is 21:55. In m’n rug de behaaglijke warmte van de cuisinière. Poes Mieske ligt op ’n kleedje voor de kachel. Met geloken ogen en haar voorpoten gestrekt voor zich.
Ik heb de hele dag de natuurstenen in de woonkamer staan voegen. Dodelijk vermoeiend. Soms vraag ik me af waarom ik ’t allemaal doe. Zo’n leuk roze geverfd Frans nieuwbouwhuis was toch veel gemakkelijker geweest. En bovendien goedkoper.

o, prachtig. Maar dan wil ik er wel zo’n hek voor …

Door het keukenraam rechts van mij straalt het gele licht van de gloednieuwe lantarenpaal die de gemeente speciaal voor ons heeft neergezet. Zodat we niet zo in ’t donker zitten. Maar ik was hier nu juist gekomen om de sterren aan de hemel weer te kunnen zien. Aan de andere kant, al die sterren, wat moet je er eigenlijk ermee. Het is toch genoeg om af en toe ’n poolster te zien, ´n maan of ‘n verdwaald ruimteschip. Het is duidelijk, de lichtvervuiling (la pollution lumineuse) is nu ook hier.

Frankrijk verkeert in de ergste economische crisis sinds jaren, er is geen geld, geen werk, geen energie en dan toch totaal nutteloze en dure lantarenpalen blijven plaatsen. Ik begrijp ’t niet, als wij geen werk en geen energie meer hebben geven we ons geld toch ook niet uit aan lantarenpalen? Maar dat doet Frankrijk wel. En niet alleen dat. De retraités blijven rijden in hun Heimers, de auto’s blijven scheuren, de zwembaden en de huizen blijven tot de nok toe verwarmd, de vliegtuigen blijven vliegen en… de computers blijven draaien.

Nog wel. Maar mijn logisch verstand zegt me dat het tijd is voor Frankrijk en al die andere rijke landen in de wereld om een flinke stap terug te doen. Om deze wereld te redden moet er meer gedaan worden aan energiebesparing dan spaarlampen en de pauzestand op de computer.

De wereldatlas in licht (bron: www.lightpollution.it)

Maar goed, het jaar 2012 nadert en dus adviseert minister Ter Horst iedereen een noodpakket aan te leggen met daarin de meest noodzakelijke middelen om bij een ramp de eerste dagen te kunnen overleven. Niet dat ’t ooit nodig zal zijn, tuurlijk niet, maar gewoon, voor ‘t gevoel.

Laagste punt in Nederland (Nieuwerkerk aan den IJssel).
Bron: nwo (Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek)

Maar Frankrijk doet dat dus niet. Misschien omdat de meeste bewoners op het platteland al sinds jaar en dag bekend zijn met het verschijnsel ´langdurige stroomuitval´ zodat kaarsen, lucifers, zaklampen en batterijen in de meeste huishoudens in ruime mate voorhanden zijn.

Brand, overstromingen, kou, duisternis, ik heb ´t allemaal meegemaakt, maar wat ik echt vreselijk vind is als ik niet meer kan internetten. Ik weet waar ik ’t over heb, want wij hebben hier al ’n paar keer zonder internet gezeten omdat de foudre (bliksem) ons modem had stukgemaakt en de eerste lijns schoothondjes van neuf-cegatel in Parijs zich niet konden voorstellen dat zoiets bestond. In langdurige afwachting van ons nieuwe modem namen wij iedere morgen gewoontegetrouw plaats achter de computer om na vijf minuten te concluderen dat het leven zonder internet wel erg leeg is.

*Tip: woon je op het Franse platteland leer dan deze les van ons:
trek bij het geringste gerommel in de verte de stekkers van het modem eruit.

Behalve dat wij het internet voor ons werk hard nodig hebben, gebruik ik het voor zoveel andere dingen dat ik vaak niet eens meer weet dat ik er internet voor nodig heb. Zo luister ik bijvoorbeeld vaak naar internetradio. Naar Radio Bergeijk toen ’t nog bestond, naar RMC radio (de Franse versie van radio 1 maar dan leuk), naar Arrow Classic Rock , naar www.kinkfm.com, naar de Homo 100, naar Radio France Internationale, enzovoort.

Maar sinds kort luister ik daarnaast ook naar m’n eigen radiozender met alleen maar muziek die ik goed vind. Het enige dat eigenlijk nog ontbreekt is ’n d.j.. Mocht ik er een kiezen dan werd ’t Ruud de Wild, maar die moet nog zoveel hippe handjes schudden op Hyves (103.205 vrienden) dat ik ‘m maar met rust laat.

Voor wie het nog niet kent: op www.last.fm kun je je eigen radiozender maken en daar alle muziek toevoegen die je leuk vindt. Last.fm houdt het midden tussen een radiostation en je eigen cd-verzameling. Is er een nummer dat je niet bevalt dan doe je dat in de ban en je hoort ’t nooit meer. Je favoriete nummers daarentegen geef je een hartje zodat ze juist vaker gedraaid worden. Het allerleukste is dat je niet alleen naar je eigen zender kunt luisteren, maar ook naar zenders van anderen en zij naar de jouwe. Via je luistergedrag in iTunes of de Windows Media Player (scrobbling) bepaalt Last.fm welke andere muziek je waarschijnlijk ook leuk vindt en verrijkt op die manier je zender met muziek waar je anders nooit naar zou luisteren. En als je ’s een avondje naar andere muziek wilt luisteren typ je in het vak ‘Artist’ de naam van een groep, bijvoorbeeld Chic, en daarna kun je zolang je wilt naar dat soort muziek (Chic radio) luisteren.

Wat me overigens wel opvalt is dat de gemiddelde Last.fm luisteraar erg jong is, of ik nou naar Burning Hell van Joe Bonamassa, Bad to the Bone van George Thorogood & The Destroyers, Deep Down & Dirty van Stereo MC of Born Slippy van Underworld luister, ik zit constant tussen de 16 tot 25-jarigen uit alle delen van de wereld. Ook een zoektocht in het luisteroverzicht van de echte oude lullen muziek (John Denver, Neil Diamond, The Platters…) leverde weer voornamelijk zeer jeugdige luisteraars op. Ik ben goed en wel één verdwaalde 89-jarige tegengekomen en vele nep-honderdjarigen.

Voor Ruud is ’t helemaal erg, die houdt namelijk veel van elektronische muziek uit de jaren 70/80 en vraagt zich de laatste tijd af of het niet strafbaar is om in de virtuele disco tussen de dertienjarigen te zitten.

Hoe dan ook, wij vinden Last.fm leuk en wat voor crisis.nl of ramp.nl er dan ook mag gebeuren, wij zijn voorbereid. Als ‘t maar geen stroomstoring.nl is dan…

geplaatst door Maartje Heymans om 12:00  |  stuur een bericht

Volgende tekst ( 1 jan ) - Vorige tekst ( 6 nov )