Zaterdag, 23 Juni 2007

Alweer het weer

Plaats ´n artikel over koffie of het weer in Nederland en je weet weer dat je site gelezen wordt… zoveel onbegrip en onwetendheid terwijl het al weken, wat? maanden prachtig weer is in Nederland!

Ok, al goed, maar luister nou, als ik niet meer kan klagen over het weer, waarover dan, want verder is Nederland gewoon ´n heerlijk land. Om maar wat te noemen, even denken hoor… o ja, ik weet ´t weer, het is tolerant, er zijn tulpen, Edammer kaas en er is een koninklijk huis met heel veel prinsesjes, en allemaal blond, nou, wat wil je nog meer. En dan dat weer van de laatste maanden… ik ben eerlijk gezegd sprakeloos.

Sprakeloos ben ik ook over de hoosbuien die de hele meimaand het zuiden van Frankrijk, en dan vooral de Aveyron, hebben geteisterd. En het gáát maar door. Van de 20 junidagen die inmiddels zijn verstreken, zijn er al minstens tien vrijwel onafgebroken in nevelen of buien gehuld geweest. Goed, goed, de afgelopen week hadden we eindelijk drie droge dagen, tjonge, wat ´n luxe. Maar toch vraag ik me af, is God ´n Hollander en wil-Ie Me straffen voor M´n hoogmoed (“tuurlijk jongens, tuurlijk is het mooi weer in Nederland, maar niet zo mooi als hier”) of zijn Z´n goede bedoelingen gewoon wat uit de hand gelopen.

Hoe ´t ook zij, de Aveyron heeft voorlopig genoeg water in de grond voor vijf achtereenvolgende droogtejaren. Op sommige plaatsen is in twee dagen meer regen gevallen dan gewoonlijk in een heel kwartaal. Zelfs de boeren, die aanvankelijk juichten bij iedere regenbui zitten nu met ´n pruillip naar buiten te staren omdat tal van oogsten dreigen te mislukken. Met de kersen is het in ieder geval al helemaal mis, die zijn door het vocht zo opgezwollen dat ze uit hun vel barsten. En de paar die wel gelukt zijn, zijn zo duur dat geen normaal mens ze koopt. En zo zullen er ongetwijfeld meer eetbaarheden verknoeid worden door de nattigheid.

Overigens niet in onze tuin want de peer-, pruim- en appeltjes zijn talrijk en hangen er vrolijk bij. Behalve de wijnrank dan, vijfduizend takken die wulps alle kanten uitschieten en drie armzalige trosjes, ik hoop niet dat onze wijnrank model staat voor al die … ai, effe doorzappen naar ´n ander onderwerp.

Veel bomen in onze tuin laten spontaan takken vallen, de dode boom op onze rotsrand hebben we daarom zelf preventief geruimd

Het Zuid-Franse weer wordt op dit moment gekenmerkt door extremiteiten: modderstromen, kapotgeslagen wegen, ondergelopen huizen en winkels, uitgerukte bomen en noem maar op. Ik weet ´t, de verleiding is groot om het broeikaseffect er weer bij te slepen maar dat doe ik niet. Het weer is hier nu eenmaal extremer dan in Nederland. En eerlijk gezegd, één jaar ellende vind ik best, maar als het ´effet de serre´ betekent dat Zuid-Frankrijk voortaan geteisterd wordt door natte moessons en modderstromen dan moeten we weer verhuizen naar Egypte en ik ben even uitverhuisd.

Althans, voor de komende vijf jaar.

Hoe hoog stond het water? Zooo hoog!

Trouwens, de regen heeft ook voordelen of tenminste één, ik heb namelijk een overeenkomst gevonden tussen Fransen en Nederlanders: het eeuwige gezeur over het weer, want ik mocht dan wel niet juichen omdat de zon zo heerlijk scheen, maar na de zondvloed van de voorbije maand stond het huilen ze nader dan het lachen, immers il faudrait dan wel de l´eau parce que het was zo goed voor de tuin maar le mauvais temps kwam ze franchement hun neus en oren uit. Het eerste zonnestraaltje was dan ook meteen onderwerp van gesprek, heerlijk toch, heerlijk. Maar ´s-middags was het alweer gedaan met de pret want ´qu´es qu´il fait chaud´.

Enfin, voor mij niets nieuws onder de zon, al dat gekerm over het weer geeft me een heerlijk huiselijk gevoel.

geplaatst door Maartje Heymans om 11:40  |  stuur een bericht

Volgende tekst ( 31 jul ) - Vorige tekst ( 26 apr )