Donderdag, 1 Mei 2008

Lelietjes van dalen en de dag van de arbeid (Muguet et Fête du travail)

Bij de Kelten was 1 mei het ’t begin van het eerste Keltische halfjaar en in de middeleeuwen was dit de maand waarin je je moest verloven, maar in grote delen van Europa (behalve Nederland en Zwitserland) is dit tegenwoordig de dag van de arbeid (in Frankrijk ‘Fête du travail’). Herdacht wordt dat op 1 mei 1886 de Amerikaanse vakbonden meer dan 400.000 arbeiders opriepen te demonstreren voor de achturige werkdag (8 heures de travail, 8 heures de sommeil, 8 heures de loisirs). Sindsdien wordt de eerste mei traditioneel opgedragen aan de sociale verworvenheden van deze demonstratie.

Un brin de muguet pour le bonheur

En wat ik nou zo wonderlijk vind is dat je in Frankrijk op die dag niet hoeft te werken. Ik zou juist denken dat iedereen dan als nooit tevoren gaat werken (of staken), maar hier krijgt iedereen vrij. Behalve wij natuurlijk, want zelfstandigen moeten zelf maar zien hoe ze op de zoveelste vrije dag in ’t jaar aan geld komen terwijl hun kinderen vermaakt moeten worden.

En omdat 1 mei dit jaar toevallig op ’n donderdag valt en het toch bijna weekend is waarom zou je de vrijdag erna dan ook nog werken… dat bedoel ik, volstrekt zinloos, dus heeft heel Frankrijk vanaf vandaag een lekker lang weekend. Waren ze ook wel aan toe denk ik hoor, na die drie slopende dagen, lundi, mardi, mercredi, er kwam geen eind aan. Want daarvóór hadden ze allemaal al twee weken vakantie gehad en een paar weken eerder ook al, je hebt geen idee hoe vermoeiend dat is. En dus krijgen we volgende week weer hetzelfde, want 8 mei is de herdenking van de capitulatie van het Duitse leger en dus vrijdag ook weer vrij en waarom de maandag erop eigenlijk ook niet, en zo gaat het maar door.

Maar goed, de dag van de arbeid in Frankrijk is meer dan de zoveelste familie- of ´grasse matinée´ (uitslapen) dag . Deze dag is namelijk onlosmakelijk verbonden met de muguet (lelietje-van-dalen), oersymbool van geluk en het begin van de lente. Op deze dag geven de Fransen hun geliefde(n) een bosje meibloempjes om hun liefde en vriendschap te tonen en kijk, dat verandert de zaak, voor zo’n goed doel mogen ze wat mij betreft best meerdere keren per jaar een vrije dag krijgen, onbetaald natuurlijk, want liefde is onbetaalbaar. Dus, wij verplichten onszelf vandaag tot ‘un jour chômé’ (verplichte vrije dag) en, of het nu uit de supermarkt of uit een klam kinderhandje is, we kopen een bosje muguets, voor het goede doel, voor de liefde, voor de vriendschap, voor het geluk, voor de hoop en voor de lente.

Muguets, si je pouvais poster leur parfum...

geplaatst door Maartje Heymans om 10:43  |  stuur een bericht

Volgende tekst ( 29 mei ) - Vorige tekst ( 21 apr )